در آینده‌ای نزدیک، صدها حسگر کوچک در سراسر شهرها قرار می‌گیرند تا همه‌چیز از آلودگی گرفته تا ترافیک و آب‌و‌هوا را به‌صورت لحظه‌ای بررسی کنند. حتی تا قرارگرفتن حسگرهای پوشیدنی پیشرفته در لباس‌ها برای ردیابی مواردی مانند راه‌‌رفتن، ضربان قلب و حتی مواد شیمیایی موجود در عرق کاربر فاصله‌ی زیادی نداریم. تنها یک چیز مانع تحقق آن‌ها می‌شود و آن باتری است.
به‌گزارش msn، شرلی منگ، استاد مهندسی نانو و علم مواد در دانشگاه کالیفرنیا، به Daily Beast گفت:
این فناوری به آماده‌شدن نزدیک شده؛ اما منبع انرژی هنوز به مرحله‌ی مدنظر نرسیده است. برای مواردی مانند حسگرهای پوشیدنی، به باتری‌ای نیاز است که انعطاف‌پذیر و ایمن باشد تا در طیف وسیعی از دماها روی بدن پوشیده شود.
باتری‌ها عموماً در دستگاه‌های مصرف‌کننده‌ی لیتیوم‌یون استفاده می‌شوند که در همه‌چیز از تلفن‌های همراه گرفته تا خودروهای الکتریکی وجود دارند. درحالی‌که باتری‌های لیتیوم‌یون انرژی زیادی را در پکیجی کوچک بسته‌بندی می‌کنند، به الکترولیت مایع متکی هستند که درصورت گرم‌شدن بیش‌ازحد یا آسیب‌دیدن می‌تواند اشتعال‌پذیر باشد. این بدان‌معنا است که چنین قطعه‌ای باید در پوششی سفت‌و‌سخت قرار بگیرد؛ درنتیجه، می‌توان حدس زد که چرا گذاشتن آن در پیراهنی که وظیفه‌ی نظارت بر عرق انسان را دارد، مناسب نیست.
همین واقعیت باعث شده است برخی شرکت‌ها به فکر توسعه‌ی فناوری باتری جدید باشند که بتوان بدون نگرانی از گرما، از آن در مواردی مانند لباس استفاده کرد. این باتری‌ها که از روی، فلزی رایج‌تر از لیتیوم، ساخته شده‌اند، می‌توانند در شکل‌ها و اندازه‌های مختلفی مانند برچسب چاپ شوند.
Imprint Energy، شرکت مستقر در آلامدا، یکی از شرکت‌هایی است که روی باتری‌های انعطاف‌پذیر حالت جامد کار می‌کند. کریستین هو، یکی از بنیان‌گذاران و مدیرعامل شرکت، کار روی باتری‌های لیتیوم‌یونی را به‌عنوان محقق دانشجو در دانشگاه کالیفرنیای برکلی آغاز کرد؛ اما متوجه شد که جهان به جایگزینی نیاز دارد؛ جایگزینی که به معدن‌کاری‌های انجام‌شده در خارج از ایالات متحده آمریکا متکی نباشد (طبق گزارش‌های منتشرشده، چین ۶۰ درصد از تولید لیتیوم جهان را دراختیار دارد).
در ژانویه، Imprint باتری جدیدی به نام ZinCore را عرضه کرد که ده برابر بیشتر از مدل‌های قبلی انرژی را در سلولی با عرض تنها یک میلی‌متر ذخیره می‌کند. هو در مصاحبه‌ی اخیر خود گفت نکته‌ی بسیار مهم درباره‌ی این باتری‌ها محدوده‌ی دمایی وسیع‌تر آن‌ها است.
درحالی‌که بیشتر باتری‌ها در سرما بسیار کند می‌شوند، نسخه‌ی جدید می‌تواند تا دمای منفی ۳۵ درجه‌ی سانتی‌گراد (منفی ۳۱ درجه فارنهایت) را تحمل کند. این یعنی می‌توان از آن برای ردیابی و بررسی محصولاتی که به سردشدن نیاز دارند، مانند واکسن‌های کووید استفاده کرد. او همچنین گفت:
بیشتر اجزای باتری‌های ما ویتامین‌ها هستند.
حال فرض کنید در آن‌ها از پوسته‌ی سخت خبری نیست: درنتیجه می‌توان باتری‌ها را خم‌کردن تا در انواع دستگاه‌های کوچک جا شود. Imprint درحال‌حاضر دو بازار عمده را هدف قرار داده است. می‌توان از آن‌ها برای تأمین انرژی سلول‌های 5G و حسگرهای اینترنت اشیاء (IoT) برای شهرهای هوشمند استفاده کرد.
همچنین، Imprint در حال همکاری با شرکت‌های حمل‌ونقل برای تولید برچسب‌های هوشمند است که می‌توانند سیگنال مکان محصولات ارزشمند را ارسال یا دمای اقلام حساس مانند غذاهای دریایی یا بستنی را کنترل کنند.